تحقیق درباره درز های ساختمانی
بطور كلي درزهاي ساختماني به دودسته تقسيم مي‌شوند.
الف) درزهاي ساخت (درزهاي اجرايي)
اين درزهاعموماً به منظور تسهيل عمليات بتن ريزي با توجه به محدوديت حجم بتن ريزي در نظر گرفته مي‌شوند در درزهاي ساختماني طراح انتظار عكس العمل در قبال حركت هاي مختلف سازه بتني را نداشته بلكه فقط سعي دارد تابراساس ظرفيت‌هاي كارگاهي فاصله درزها را تعيين كند. در اين گزينه درزها بايد پيوستگي بين بتن وارماتور در دو قسمت مجاور درز بصورت كامل حفظ شود.
ب) درزهاي حركتي
درزهاي حركتي درزهايي هستند كه براي همساز كردن حركت‌هاي نسبي قسمتهاي مختلف يك سازه بصورت عمده تعبيه مي‌شوند ،اين حركت‌ها مي‌توانند در اثر تغييرات درجه حرارت ،افت بتن ويا نشست‌هاي نا مساوي بوجود ايند.
كاربرد
كاربرد درزهاي ساخت (درزهاي اجرايي)
در هر توقف عمليات بتن ريزي كه موجب سخت شدن بتن مي‌گردد درز ساخت (درز اجرايي) بوجود مي‌ايد. بطور كلي هر گاه زمان قطع بتن ريزي از30 دقيقه تجاوز كند بايد ان نقطه را يك درز اجرايي بحساب اورد. مگر انكه حالت خميري بتن با تدابيري به ان بازگردانده شود. درز ساخت ممكن است داراي وضعيت‌هاي مختلفي باشد ولي معمولاًقائم يا افقي است. معمولاًسعي مي‌شود محل يكي ديگر از انواع درزها منطبق گردد. در تيرها و شاه تيرها درزهاي ساخت بايد تقريباًعمود بر محور اين اعضا بوده وهيچگاه با محور عضو موازي نباشد. درز ساخت مي‌تواند در اعضا وقطعات بتن ارمه در محل لنگر خمشي ماكزيمم قرار گيرد زيرا در اين اعضا تنش‌هاي كششي توسط فولادهاي كششي تحمل مي‌شوند. درزهاي اجرايي نبايد در محلي كه قرار است بتن تحمل برش نمايد قرار گيرند. بنابراين در ساخت اعضاي خمشي اگر قرار است بتن ريزي در بيش از يك مرحله صورت گيرد بايد ترتيبي اتخاذ شود كه قطع بتن ريزي در مجاورت تكيه گاه نبوده بلكه در نزديكي وسط دهانه باشد.
تيرها ،شاه تيرها ،دالها، سرستونهاومانند آنهاهمگي قسمت هايي از يك كف بحساب مي‌ايند كه بايد در يك مرحله بتن ريزي شوند. بتن ريزي ستونها اجباراًدر تراز هر طبقه در محل سرستون يا تير متوقف مي‌شود. درزهاي ساخت عموماًدر ساختمانهاي بتوني كاربرددارند. درزهاي ساخت بايد در محل هاي مناسب وزير نظر دستگاه نظارت تعبيه شوند.
تحقیق درباره درز های ساختمانی
كاربرددرزهاي حركتي
درزهاي انقباضي
اين درزها معمولاً به منظور جلوگيري از بروز ترك‌هاي ناشي از جمع شدن بتن تعبيه مي‌شوند. اگردر فواصل معين درز انقباض در نظر گرفته نشود روي سطوح پياده روها يا ديوارهاي بتني ترك‌هايي پديد خواهد امد. ارماتورها درزهاي انقباضي كه محلشان بطور صحيح انتخاب شده باشد مي‌توانند مانع بروز ترك شوند. عملكرد اين درزها بصورتي است كه انقباض طرفين درز در محل درز متمركز مي گردد. در حقيقت اين درزها داراي نوعي عدم پيوستگي عمومي هستند ليكن شكاف اوليه‌اي بين بتن دو طرف درز وجود ندارد. در روسازي‌ها جائي كه داراي عرض بيش از 75/3 متر نباشد درزهاي ساختماني بين نوارهاي مجاور جوابگوي نياز براي جمع شدگي طولي خواهد بود. براي سنگدانه‌هاي گرانيتي واهكي فاصله درزهاي روسازي معمولاًبين 6 تا 9 متر است. براي مصالح سنگي سيليسي وروباره‌ها اين فاصله 8/4 تا 6 متر است. در صورت ترديد بايد فاصله درزها كمتر اختيار شود. در فاصله حدود 30 متر از انتهاي ازاد روسازي و18 متر از هر درز انبساط، درمحل هايي كه قفل وبست دانه‌ها كم باشد،درزهاي انقباض پديد خواهند امد، در اين نقاط بايد زبانه هايي (كه يك طرف آنهابه بتن پيوستگي كامل دارد وطرف ديگر در غلافي بدون اصطكاك حركت ميكند،يا هر وسيله ديگري كه قابليت انتقال بار در جهت عمود بر زبانه را داشته باشد)تعبيه شود.
درزهاي انقباضي در پياده روها ودال هاي كف كه بصورت موزائيكي ساخته مي‌شوند بطور معمول در فواصل 2/1 تا 8/1 متر ودر جان پناه هاونرده‌ها در فواصل 3تا 6 متر در نظر گرفته مي‌شوند.
اگر اعضا وقطعات پيش ساخته ويا بصورت واحدهاي مجزا ومستقل كار گذارده شوند وبدين لحاظ در آنهادرز انبساط تعبيه نشده باشد بايد شرايط نصب چنان باشد كه اعضا وقطعات مجاور هنگام انبساط
تحقیق درباره درز های ساختمانی
پسورد فایل: www.bazaarfile.ir
