تحقیق درباره شرح ثابت های عددی

تحقیق درباره شرح ثابت های عددی

جاوا رمز بكار مي برد تا در نهايت مشخص كند كه ارزش يك ديتا بايد در طول اجراي برنامه كاربردي ثابت باقي بماند . ادامه دادن قراردادهاي مثل زير ناميده مي شود .
• براي نشان دادن تايپ ديتا با يك پيشوند حرف كوچك شروع كنيد .
• براي بقيه اسم همه حرف بزرگ را استفاده كنيد .
• براي تسهيل خواندن اسم كلمه ها را با خط كشيدن (Underline) زير آن متمايز كنيد .

كلمات كليدي نهايي را قبل از تايپ ديتا قرار دهيد . شما بايد ارزشي را براي مقدار ثابت تعيين كنيد . مقداري كه در حين انجام برنامه تغيير پيدا نكند .
مثالهاي بالا يك مقدار ثابت را براي زمينه عددي صحيح و يكي را براي float نشان مي دهد . شما مي توانيد ثابتهاي هر تايپ ديتا را بوجود بياوريد فقط بايد اطمينان حاصل كنيد تمام حروف در ثابت و تايپ ديتا مشابه باشد . حرف f يك حرف float را بوجود مي آورد . براي ارائه يك ثابت بلند مي توان از L با دو حرف استفاده كرد .

طبقه بندي هاي تايپ ديتا :
جاوا از طريق شامل شدن طبقه بنديهاي براي كار كردن ديتا بر روي تايپ هاي ديتاي اوليه توسعه مي يابد . هرطبقه بندي ديتا روشهايي براي كمك به كاربرد ديتا دارد .

تحقیق درباره شرح ثابت های عددی
يكي از سودمندترين طبقه‌بندي‌ها پشت سرهم آوردن طبقه است . شما در تايپ هاي اوليه ديتا مي بينيد كه جاوا يك تايپ نصفه دارد . اما يك تايپ نصفه تغيير پذير مي تواند فقط يك حرف را بگيرد . بطور معمول شما چندين حرف را نياز داريد ذخيره كنيد مثل نگه داشتن يك اسم .
نشان دادن موضوعهاي مرتب با استفاده از فرصتهاي مشابه براي تايپهاي ديتاي اوليه :
طبقه بنديهاي عددي «راپر» (wrapper)
همچنين طبقه بنديهاي براي نگه داشتن داده هاي شماره كافي وجود دارد .
گاهي اين طبقه بندي ها به طبقه بندهاي راپر بر مي گردند . چون آنها يك تايپ ديتاي اوليه مي گيرند و آنرا با كارايي بيشتر ارائه مي كنند . جدول 3-2 چندتا از طبقه بندي هاي «راپر» (پوشش) را نشان مي دهد .
هنگام نشان دادن موضوعهاي طبقه بندي راپر از فرصت براي نشان دادن موضوعهايي استفاده كنيد .
طبقه بنديهاي float يك راپر (پوشش) براي تايپ اوليه float و Boolean براي boolean اوليه مي باشد اگر شما بخاطر بياوريد كه جاوا يك حالت حساس است تفاوت را درخواهيد يافت . تايپ هاي اوليه ديتا تماماً با حرف كوچكند اما طبقه بنديها با يك حرف بزرگ شروع مي شوند .

تحقیق درباره شرح ثابت های عددی
بعداً شما فرصتهاي استفاده از طبقه بنديهاي راپر (wrapper) را در مقابل تايپ‌هاي اوليه ديتا در خواهيد يافت و كارايي را كه متدهاي طبقه بندي تهيه كرده است آن هنگام كه نياز شود .
بطور مثال طبقه بندي هاي (كلاسه هاي) راپر (wrapper) متدهايي دارند كه داده را از يك تايپ ديتا به ديگري تغيير مي دهند . شما در بخش 4 از اين مزيت بهره خواهيد برد .
تفاوت عمده اي بين اثرات نشان دادن موضوعات طبقه بندي هاي راپر و متغيرهاي تايپ هاي ديتايي واقعي وجود دارد . هنگامي كه شما يك متغير تايپ هاي ديتايي واقعي را نشان مي دهيد شما حافظه را به متغير اختصاص مي دهيد : متغيرها واقعاً وجود دارند با اين حال وقتي كه شما يك موضوع تايپ طبقه بندي را نشان مي دهيد شما به موضوع يك نام داده ايد . با اين حال هنوز موضوع وجود ندارد شما بايد يك كلمه كليدي جديد را براي راه‌اندازي قوي موضوع بكار ببريد .

دامنه و عمر متغير :
هنگامي كه شما متغيرها و ثابت ها را نشان مي دهيد مي توانيد عمل آنها را انتخاب كنيد . محل قرار گرفتن تعيين مي كند كه كجاها متغيرها و ثابت ها مي‌توانند استفاده شوند (جايي كه در دسترس هستند) «دامنه» ناميده مي‌شوند. همچنين محل اعلام «عمر مفيد» ثابت يا متغير را مشخص مي كند كه چگونه ارزش در حافبظه باقي مي ماند و بوسيله برنامه مورد استفاده قرار مي گيرند.
شما همچنين تعريف را در كنار طبقه بندي يا متد قرار دهيد . ثابت ها و متغيرهايي كه شما در طبقه بندي بيان مي كنيد براي همه متدها در طبقه هاي قابل دسترسي هستند و تا زماني كه مضوع در حافظه هست موجود مي‌باشند. با اين حال متغيرهايي كه در كنار يك متد بيان مي كنيد مي تواند فقط در كنار آن متد ديده و استفاده شود . اين متغيرها كه دو متغيرهاي محلي ناميده مي‌شوند هنگامي كه روش پايان مي پذيرد از حافظه پاك مي شوند . هر زماني كه برنامه روشي را بخواند يك متغير جديد در حافظه بوجود مي آيد .

دامنه و عمر مفيد همچنين غالبند كه از شناساگرها بخواهند شما اجزا سازنده مثل (متن فرضيه) و كارها را بوجود بياوريد بطور كلي شما يك شناساگر (مشخص كننده) نشان مي دهيد و در صدر طبقه بندي جزء تشكيل دهنده را قرار دهيد . پس شناساگر براي جزء

تحقیق درباره شرح ثابت های عددی

پسورد فایل: www.bazaarfile.ir

مطالعه بیشتر