تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی

انسان همواره از زمين لرزه وحشت دارد . هر سال در اثر خرابي هاي عظيمي كه زمين لرزه ها به وجود مي آورند ، افراد زيادي جان خود را از دست ميدهند .زمين لرزه ها اگر شديد باشند ، بزرگترين سوانح و بلاياي طبيعي را باعث مي شوند . سالانه حداقل دو زمين لرزة‌بزرگ و هزاران لرزة كوچك تر در زمين رخ ميدهد فقط در موارد معدودي مي توان زمين لرزه را پيش بيني كرد از قبل اخطارها و توصيه هاي لازم را به اطلاع مردم رساند.
از زماني كه انسان توانايي نوشتن و طراحي كردن را به دست ‌آورده ، گزارش هايي در مورد وقوع زمين لرزه به ثبت رسيده است. به نظر مي رسد كه شهر باستاني « تروي » حدود3000 سال قبل در اثر زمين لرزه ويران شده باشد . حوادث ناشي از زمين لرزه در تمام قرون وجود داشته و بعضي وقت ها با تلفات جاني بسيار همراه بوده است . در سال 1755 ميلادي ، وقتي شهر ليسبون (‌پايتخت كشور پرتغال ) به شدت تكان خورد ، حدود 30000 نفر از مردم جان با ختند . در قرن نوزدهم زمين لرزه هاي بزرگي در ايران ، هند ، ژاپن و ايتاليا و كشورهاي آمريكاي جنوبي و مركزي به وقوع پيوسته است . در تمام موارد‌، قبل از وقوع زمين لرزه هيچ اطلاع و اخطاري وجود نداشته است . اما تمام زمين لرزه ها در مناطقي رخ داده اند كه سابقه اي طولاني از زمين لرزه داشته اند ؟؟؟؟؟؟
صد سال آخر
در ابتداي قرن حاضر ، جمعيت زمين يك ميليارد نفر بود .اكنون جمعيت زمين به 6ميليارد رسيده است و اين رشد هنوز ادامه دارد. شهرها گسترش يافته اند و افراد بيش تري در مناطق حومة شهرها ساكن شده اند. بسياري از مردم جهان در نقاطي زندكي مي كنند كه زلزله خيز به شمار مي آيند و سابقة‌زمين لرزه داشته اند و به همين دليل، وقوع فجايع انساني بزرگتر ، متحمل به نظر مي رسد .

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
بعضي از شهرهاي بزرگ در معرض خطر قرار دارند . در سال 1906 ميلادي زمين لرزه اي سانفرانسيسكو را تكان داد و بخش وسيعي از شهر را ويران كرد و وقوع آتش سوزي هاي گسترده نيز بر ابعاد ويراني افزود. توكيو هم در سال 1923 زمين لرزه را بار ديگر تجربه كمرد و مكزيكوسيتي نيز چندين بار به لرزه درآمد.يكي از بدترين زمين لرزه ها در سال 1976 در شهر صنعتي تانگشان در چين به وقوع پيوست كه حدود 000/650 نفر را به كام مرگ فرو برد .
قدرت يك زمين لرزه را مي توان از آن چه بر سر زمين مي آورد فهميد . در سال 1968 يكي از شديدترين زمين لرزه هاي اين قرن در شهر « انكوريچ» در الاسكا به وقوع پيوست.
خيابان ها شكاف برداشتند و دهان بازكردند و در بعضي نقاط زمين حدود 11متر بالا آمد .خشكي مثل ژله به لرزه در آمد و موجب لغزش هاي زمين شد . امواج عظيمي از دريا به سمت ساحل هجوم مي آوردند و ويراني را كامل كردند . به دشواري مي توان چيزي ساخت كه درچنين زمين لرزه اي دوام آورد وبر جا بماند .
امروزه ، چه در مناطق شهري و چه در مناطق روستايي ، سكونت در يك ناحية زلزله خيزي امري عادي شده است . هر بار پس از وقوع زمين لرزه ، خرابي ها ترميم مي شود و انسان درس هايي مي آموزد كه چگونه هنگام زمين لرزة‌ بزرگ بعدي بقاي خود را حفظ كند اما همواره هر فردي اميدوار است كه زمين لرزة بعدي در نقطه‌اي ديگر رخ دهد .
سنگ هاي متحرك
به سادگي مي توان شواهدي يافت كه زمين زير پاي ما آن طور هم كه به نظر ميرسد ، آرام و پايدار نيست . به ناحيه‌اي كه لايه هاي سنگي زمين در معرض ديد قرار دارند نظر اندازيد . تپه هاي ساحلي مكان خوبي براي آغاز اين جستجو هستند . خطوط سنگ ها را بررسي كنيد و ببينيد آيا مستقيم هستند . اگر چنين باشد ، اهالي آن محل خوش شانس هستند .اما اگر سنگ ها شكسته و خم شده و زاويه دار باشند ، مشخص مي شود كه در گذشته نيروي بزرگي آن هارا به حركت و جابجايي واداشته است . اين نيرو ممكن است زمين لرزه هايي را به وجود آورده باشد.

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
لايه هاي سنگ
بيشتر سنگ هايي كه برروي آن ها قدم مي گذاريم ، از قطعات كوچكي ساخته شده اند كه به هم فشرده شده اند . اين تكه ها و قطعات يا در اثر خرد شدن سنگ هاي قديمي به وجود آمده اند و يا از بقاياي گياهان و جانواران شكل گرفته اند . اين نوع سنگ ها را سنگ رسوبي مي نامند. بعضي وقت ها بقاياي گياهان و جانوران ، درون سنگ هاي رسوبي به شكل فسيل حفظ مي شود .
بعضي رسوبات به وسيله آب دريا شسته شده اند و به بستر دريا انتقال پيدا كرده اند . ساير رسوبات هم بقاياي حيات در درياهاي باستاني هستند كه مرده اند و به بستر دريا افتاده اند. وقتي سطح آب دريا بالا مي آيد و خشكي در آب فرو مي رود و زير لايه هاي گل و لاي قرار مي گيرد نيز امكان شكل گيري سنگ هاي رسوبي به وجود مي آيد .
سنگ آهكي يكي از انواع سنگ هاي رسوبي است .قطعاتي كه سنگ آهن را مي سازند ، زماني صدف يا بقاياي موجودات دريايي بوده اند كه پس از مرگ اين موجودات در بستر دريا رسوب كرده اند ، به تدريج ، در بستر تخت و گسترده ،لايه به لايه بر اين رسوبات افزوده شده است اين نوع لايه هاي سنگي را چينه مي نامند كه شكل گيري هر لايه هزاران سال طول مي كشد و رسوبات به تدريج روي هم انباشته مي شوند .
چين ها و گسل ها :
لايه هاي رسوبي معمولاً‌به شكل تخت و صاف باقي نمي مانند. اين لايه ها از بالا ، پايين و كناره ها تحت فشار قرار دارند . و تغيير شكل ميدهند. البته تغييرات مزبور در مقياس زمان زمين شناختي ، كه معمولاً ميليون ها ميليون سال را در بر مي گيرد ، به وجود مي آيند .
نيروهاي مؤثر بر سنگ ها مي توانند آنها را خم كنند؛ درست مانند انگشتي كه بر يك ورق كاغذ فشار وارد مي آورد. خم شدن سنگ را چين خوردگي مي نامند. رشته كوه هاي بلند زمين نيز به همين شكل و با دين خورىن سنط هاي رسوبي به وجود آمده اند. به اين ترتيب مي توان توضيح داد كه چرا بقاياي فسيل موجودات دريايي معمولاً در نوك سلسله كوه هاي چون آلپ و هيماليا پيدا مي شود.

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
بعضي وقت ها لايه هاي سنگ به جاي آن كه در اثر فشار خم شوند، شكسته مي شوند. اين حالت شبيه شكسته شدن استخنوان بازو است. استخوان به دو تكه تقسيم مي شود كه در يك امتداد قرار ندارند و از حالت همراستايي خارج شده اند.
وقتي نظير اين حالت در مورد لايه هاي سنگ اتفاق مي افتد، خط گسل به وجود مي آيد. برخلاف شكستگي بازو كه امكان ترميم و جوش خوردين آن وجود دارد، خط گسل همواره باقي مي ماند و باعث سستي زمين مي شود. اگر فشار روي سنگ ها باز هم افزايش يابد، حركات بيشتري را به دنبال مي آورد. معمولاً ابتدا سنگ هاي نزديك به خط گسل به حركت در مي آيند.
چين ها و گسل ها شواهد ساده اي هستند كه نشان مي دهند نيرويهاي بزرگي بر سنگ ها ورد مي آيند. در بعضي نقاط زمين اين نيروها فعال تر هستند و احتمال وقوع زمين لرزه وجود دارد. اين حركات معمولاً خيلي كند هستند و در زماني بسيار طولاني انجام مي شوند. در بيشتر موارد، حركات مزبور آن قدر كوچك هستند كه حس نمي شوند. زمين لرزه فقط هنگامي رخ مي دهد كه حركت سنگ ها خيلي ناگهاني و شديد است.
بعضي نقاط زمين درطول 100 ميليون سال بارها محل چنين فعاليت هايي بوده اند. انسان ها فقط از حدود چهار ميليون سال قبل بر روي زمين مي زيسته اند و بنابراين درك اين فواصل زماني براي ما دشوار است. زمين لرزه ها مدت ها قبل از به وجودن آمدن انسان ها اتفاق مي افتاده اند و يقيناً مدت ها پس از آنها بي ادامه خواهند يافت.
گسل هاي محترك
خطوط گسل در تمام نقاط جهان پراكنده هستند. بعضي از اين خطوط در سنگ هاي باستاني به وجود آمده اند كه ميليون ها سال قبل شكسته شده اند. خطوط ديگر نتيجه شكست هاي جديدتر هستند و نيروهاي درون زمين هنوز هم آنها را حركت مي دهند. زمين مي تواند در اطراف تمام خطوط گسل حركت داشته باشد، اما اين حركت در اطراف خطوط جديدتر بيش تر به چشم مي خورد. حتي يك خط گسل جديد هم ده ها ميليون سال عمر دارد. سن خطوط گسل قديم تر به صدها ميليون سال مي رسد.
حركت در امتداد گسل
خطوط گسل در اندازه هاي مفتاوت دارند، بعضي از آن ها نتيجه شكست هاي كوچكي هستند كه فقط چند سانتي متر زمين را جا به جا كرده اند. خطوط گسل بزرگ، معمولاً چند كيلومتر در عمق سنگ ها پيش مي روند و مي توانند تمام طول يك قاره را در برگيرند.

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
وقتي فشار وارد بر لايه هاي سنگ از حد نقطه شكت فراتر مي رود، با شكسته و جدا شدن سنگ ها، گسل به وجود مي آيد. در اين حال، تنش آن قدر بالا مي رود كه شكستگي سنگ و تشكيل را به دنبال مي آورد. پس از اولين شكست، حركت متوقف مي شود تا دوباره تنش ايجاد شود و افزاش يابد. نيروها مي خواهند سنگ را حركت دهند، اما اصحكاك و فشار در مقابل اين حركت مقاومت ايجاد مي كنند. سرانجام، تنش آنقدر بالا ميرود كه سنگ دوباره در امتداد خط گسل به حركت در مي آيد. در بعضي نقاط، نيروها به شكل كشش بر سنگ وارد مي آيند و سبب شكست در امتداد يك خط گسل معمولي مي شوند. به گونه اي كه سنگ به يك پهلو مي غلتند. به اين ترتيب، روي زمين پله اي ايجاد مي شود كه طول آن مي تواند از چندسانتي متر يا چند متر تغيير كند. اگر حركت سنگ در امتداد خط گسل ادامه يابد، پرتگاه تندي شكل مي گيرد كه گاه ارتفاعش به چندمتر مي رسد.
حركت در تمام جهت ها
نوع دوم حركت، زماني پديد مي آيد كه نيروها از هر دو پهلو بر سنگ فشار وارد مي آروند. به اين ترتيب، سنگ هاي يك سمت شكست برمي دارند و به روي سمت مقابل مي لغزند. اين نوع گسل را گسل معكوس مي نامند. كه ممكن است منظره و چشم انداز آن شبيه يك گسل معمولي باشد؛ در اين حالت نيز پله اي كوچك و يا پرتگاهي بزرگ، نشان دهنده محل حركت سنگ ها است. نوع سوم گسل را گسل جانبي مي نامند. اين دو نوع گسل وقتي به وجود مي آيد كه سنگ دردو جهت متفاوت از پهلو حركت مي كند. نشان اين گسل معمولاً تغيير ناگهاني و قائمه اي مسير رودها است. با ادامه يافتن حركت سنگ ها جريان اين رودهادائماً تغيير مي كند. گرچه در اين حالت حركت عدتاً جانبي است و نه به بالا و پايين، اما ممكن است زمين در يك سمت گسل بالا بيايد و تشكيل پرتگاهي بدهد.

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
در بعضي نقاط سنگ به وسيله چندين خطگسل شكسته مي شوند. اين شكست ها مي توانند در يك جهت و يا در تمام جهات رخ دهند. در جدا ساختن سنگ ها اثر مي كند، ممكن است زمين به وسيله چند گسل موازي شكسته شود. زمين بين گسل ها مي تواند نشست كند و يك دره نشستي را به وجود آورد. دره مرگ دركاليفرنياي آمريكا به همين شكل پديد آمده است. جايي كه تعداد گسل ها باز هم بيشتر است، زمين مي تواند در امتداد هر يك از گسلها فرونشيند و مجموعه اي از پله ها را به وجود آورد كه به گسل پلكاني معروف هستند.
بزرگ ترين خطوط گسل در امتداد لبه قطعات بزرگ پوسته زمين كه صفحه ناميده مي شوند قرار گرفته اند. تمام قاره ها و اقيانوس ها روي اين صفحات قرار دارند. صفحات پوسته زمين در تمام جهات حركت مي كنند : به سوي هم مي آيند، از هم دور مي شوند، و بعضي وقت ها كنار هم مي لغزند . حركت همين صفحات كه بيشترن تعداد زمين لرزه ها و شديدترين آنها را به وجود مي آورد.
صفحات پوسته زمين
نيروهايي كه لايه هاي سنگ را حركت مي دهند، در روي زمين ديده نمي شوند. اين لايه ها هزاران متر ضخامت دارند و وزنشان خيلي زياد است. باد، باران، يخ، رودها و اقيانوس ها مي توانند منظره و چشم انداز زمين را تغيير دهند، اما قدرت آن را ندارند كه سنگ هاي لايه هاي زمين را خم كنند و يا بشكنند. نيروهايي كه چنين تواني دارند، درون زمين و زير همين سنگ ها انباشته شده اند.
لايه هاي زمين
لايه خارجي و سخت زمين را پوسته مي نامند. پوسته لايه اي نازك است و فقط 5 تا 50 كيلومتر عمق دارد. اين پوسته را از آن جهت نازك مي ناميم كه فاصله بين سطح زمين و مركز آن (يعني شعاع زمين) حدود 6000 كيلومتر است.

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی
حدود سي سال قبل زمين شناسان كشف كردند كه پوسته زمين يك قطعه سخت و يكپارچه نيست و به صفحات متعددي تقسيم مي شود. اين صفحات همانند كلك هاي غول پيكري روي لايه زيري شناور هستند. پوسته و قسمت هاي بالايي گوشته زمين را كه لايه زير پوسته است، ليتوسفر يا سنگ گره مي نامند.
حدود 300 ميليون سال قبل، زمين فقط داراي يك قاره بزرگ بود كه زمين شناسان نام آن را «پانگه آ» گذاشته اند. سپس اين قاره به تدريج شكسته شد و صفحات مجزايي به وجود آمدند. از آن زمان تاكنون، صفحات در تمام جهات حركت كرده اند. نقاطي كه از پوسته كه در قديم نزديك خط استوا قرار داشته اند، اكنون مقدار زيادي به سمت شمال حركت كرده اند. به كمك اين نظريه مي توان توضيح دادن كه چرا سنگ هاي آهكي با فسيل هاي مرجاني در نقاطي پيدا مي شوند كه آب و هوايشان براي رشد مرجان ها بسيار سد و نامناسب است.
امروزه پوسته زمين داراي پانزده صفحه بزرگ و چندين صفحه كوچك تر است. اين صفحات بسيار آهسته و با سرعت 2 تا 4 سانتي متر در ثانيه حركت مي كنند. اين سرعت براي ما بسيار كند به نظر مي آيد، اما زمان زمين شناختي در مقياس ميليون سال اندازه گيري مي شود.
با اين سرعت، در طول حدود 50 ميليون سال، اقيانوسي به پهناي 2000 كيلومتر شكل مي گيرد. اقيانوس آرام نيز همين گونه به وجود آمده است. به اين ترتيب مي تواند فهميد كه چرا بعضي سنگ هاي قديمي تر، مثلاً نظير زغال سنگ، در هر دو سمت اقيانوس آرام يكسان و همانند هستند.
چرا صفحات حركت مي كنند؟
درون زمين بايد چيزي در جريان باشد كه صفحات حركت مي دهد. فهم دليل اين مورد خيلي ساده نيست، زيرا هيچ كس نمي تواند به درون زمين برود و وضعيت را از دهانه نزديك مطالعه كند. خروج سنگ هاي مذاب از دهانه آتشفشان ها تا حدودي نشان دهنده چيزي است كه زير پوسته جريان دارد. امواج ضربه اي زمين لرزه ها نيز اطلاعاتي در اين

تحقیق درباره يک قرن همراه با بلايای طبيعی

پسورد فایل: www.bazaarfile.ir

مطالعه بیشتر