تحقیق درباره امنیت در پایگاه های داده ای
امنیت در پایگاههای داده ای (سرور)
مقدمه
با گسترش استفاده از تکنولوژي وب و توسعه برنامه‌هايي که براي کارکرد درين بستر توليد ميشوند مباحث مربوط به امنيت پايگاههاي داده اي بعد جديدتري پيدا کرده اند. هر چند از آغاز پيداش پايگاههاي داده همواره امنيت و تامين آن يک دغدغه مهم و پياده سازي مناسب و کاراي آن يک خصوصيت بنيادي در پايگاههاي داده بوده است اما بهر روي بحث امنيت (Security)همواره در سايه مقولاتي همچون عملکرد مناسب (Functionality) ، کارايي (Performance) و قابليت اطمينان (Reliability) قرار ميگرفت. به عبارتي هنوز هم چندان عجيب نيست اگر ببينيم يک برنامه رده سازماني (Enterprise Level) با تعداد زيادي Client بدون هيچگونه ملاحظه امنيتي توليد شده و مورد استفاده باشد. حتي ميتوان درين زمينه مثالهاي جالبتري يافت. اغلب برنامه‌هاي Client-Server با نام کاربري sa(System Administrator) به پايگاههاي داده متصل ميشوند. از ديد امنيتي اين مطلب يک فاجعه محسوب ميشود. هيچ تغيير و يا خرابکاري اي قابل رديابي نيست، همه کاربران به همه اطلاعات دسترسي دارند و الي آخر.
تحقیق درباره امنیت در پایگاه های داده ای
آنچه ذکر شد ، در واقع تصويري از وضعيت جاري بود، که بايد از دو منظر نگريسته شود: عدم وجود مکانيزمهاي امنيتي مناسب و نيز در صورت وجود چنين مکانيزمهايي عدم بهره گيري صحيح ازانها يا نداشتن سياست امنيتي مطلوب.
اين وضعيت شايد در دنياي برنامه‌هاي مبتني بر تکنولوژي‌هاي Mainframe يا Client-Server قابل تحمل بود اما در شرايط فعلي که برنامه‌ها با سرعت زيادي به سمت بهره گيري از بستر وب ميروند ادامه اين روند فاجعه بار است. در حال حاضر ديگر کاربران يک برنامه به صورت بالقوه تنها کارمندان يک سازمان نيستند. هر فردي ميتواند به سادگي باز کردن يک مرورگر وب به پايگاه داده شما متصل شود و مطمئن باشيد اگر مکانيزمهاي امنيتي را رعايت نکرده باشيد ، حذف تمامي داده‌هاي شما حتس از عهده يک نفوذگر عادي هم بر مي‌آيد.
اجازه دهيد يک فرض اساسي را مطرح کنيم. مديران IT يک سازمان بر دو دسته اند: مديران نوگرايي که به صورت داوطلبانه سازمان را به سمت ارائه خدمات عمومي و گسترده هدايت ميکنند و به همين دليل تکنولوژي وب را به عنوان تنها بستر موجود براي ارائه اين خدمات ميپذيرند و مديران سنتي محافظه کاري که قابليت اطمينان و کارايي سيستم جاري را تحت هيچ شرايطي حاضر نيستند در معرض خطر قرار دهند. وب از نظر اين گروه دوم کماکان يک تکنولوژي مشکوک غير قابل اطمينان است. در واقع دلايل فني اين گروه دوم هنوز هم چشمگير و قابل اعتناست، به خصوص گروهي که از mainframeها صحبت ميکنند. قابليت اطمينان 0.99999 هنوز هم در دنياي غير Mainframe يک روياست.
تحقیق درباره امنیت در پایگاه های داده ای
زماني که بحث امنيت در بستر وب مطرح ميشود به صورت عمده سه جزء زير مد نظر است:
• امنيت سرور(Server Security)
• امنيت در تصديق اعتبار(Authentication Security)
• امنيت محاوره(Session Security)
در ادامه نگاهي به جزئيات هريک از اجزاي اين دسته بندي خواهيم داشت.
شايد بخش عمده امنيت سرور مربوط به مدير شبکه و نيز کارشناس امنيت اطلاعات باشد. ازين نظر DBA مسئوليت چنداني ندارد ، البته اين به شرطي ست که قبلا متخصص امنيت شبکه مکانيزمهاي امنيتي مناسب را جهت سرور پيش بيني کرده باشد. اين مکانيزمها محدوده وسيعي از ابزارها و راه حلهاي امنيتي را در بر ميگيرد: فايروالها ، تشخيصگرهاي نفوذ (Intrusion Detectors) ، ضد ويروسها ، … از جمله ابزارها هستند . معماري امن شبکه و لحاظ کردن مسائل امنيتي درين معماري نيز ميتواند حائز اهميت باشد. تمامي اين مباحث زير مجموعه بحث امنيت شبکه مي‌باشند که در بخش آتي به صورت خيلي مختصر به آن اشاره خواهيم کرد:
معماري امن شبکه با نگاه به پايگاه داده
الف. در نظر گرفتن سخت افزار جداگانه جهت سرور وب و سرور پايگاه داده
بسياري از سرويسهاي کنوني وب و حتي شبکه‌هاي داخلي (Intranet) به گونه اي طراحي شده‌اند که سرور اصلي پايگاه داده (Back End Server) را روي همان سروري در نظر ميگيرند که سرويس وب روي آن راه اندازي شده است. البته براي اين کار چندين توجيه وجود دارد :
• توجيه اقتصادي: در نظر گرفتن هر دو سرويس بر روي يک ماشين از جهت هزينه کل سازمان يک صرفه جويي محسوب ميشود. بايد توجه داشت که براي ارايه هر دوي اين خدمات ماشينهاي با قدرت پردازش بالا بايد در نظر گرفته شوند.
تحقیق درباره امنیت در پایگاه های داده ای
• توجيه فني: عده اي برين عقيده‌اند که ارائه اين دو خدمت بر روي يک ماشين سبب بهبود کلي کارايي ميشود. استدلال اصلي محدوديت سرعت بر روي شبکه است. اين استدلال نيز توجيه چنداني ندارد زيرا حداقل سرعت شبکه‌هاي محلي فعلي ۱۰۰Mb/s است که بسيار بالاتر از حداکثر سرعت شبکه‌هاي WAN در حال حاضر است.
بنابراين از دو توجيه بالا تنها استدلال مبتني بر صرفه جويي اقتصادي کماکان ميتواتند مطرح باشد. اما خطرات اجراي اين دو سرويس بر روي يک مکاشين به حدي ست که بهتر است سازمان به جاي پذيرش اين ريسکها، هزينه اضافي مربوطه را متحمل شود. تا کنون روشهاي متعددي براي نفوذ به سرورهاي وب طراحي و اجرا شده است. بسياري از ويروسهاي کامپيوتري و نيز کرمهاي اينترنتي (Code Redو Nimda) نيز اساسا بر پايه همين ضعفها عمل ميکنند. صرف نظر از نوع سرور وبي که در نظر ميگيريد (Apache،IIS يا هر سرور ديگر) هميشه بايد اين احتمال را بدهيد که در صورت وجود يک شکاف امنيتي در سرور مربوطه، شما در مجموع کمترين ضرر را متحمل شويد.
جدا کردن فيزيکي دو سرور وب و پايگاه داده اين امر را تا حدي (دقت کنيد که فقط تا حدي و نه به طور کامل) براي شما تضمين ميکند که حتي اگر نفوذگري توانست اختيارات مدير سيستم مربوط به سرور وب را به دست بياورد نتواند به سادگي به اطلاعات موجود روي پايگاه داده نيز دست يابد.
ب. قرار ندادن پايگاه داده در DMZ:
در صورتي که از يک معماري امن براي پياده سازي شبکه خود استفاده کرده باشيد به
تحقیق درباره امنیت در پایگاه های داده ای
پسورد فایل: www.bazaarfile.ir
