تحقیق درباره عایق کاری رطوبتی ساختمان
مقدمه
يكي از مشكلات اساسي كه در اكثر سازه ها به چشم مي خورد مشكل نم و رطوبت مي باشد كه در بعضي مواقع خسارات جبران ناپذيري را به سازه ها و ساختمان وارد مي نمايد و يكي از راهكارهاي مقابله با آن عايقكاري رطوبتي مي باشد.
در ايران با توجه به اقليم و آب و هوا و نيز وجود منابع عظيم نفتي، متداولترين عايق رطوبتي قير و گوني مي باشد كه با پيشرفت تكنولوژي اين روش جاي خود را به عايقهاي پيش ساخته داده است.
عايق رطوبتي پيش ساخته محصولي است مركب از تيشو (فلت الياف شيشه مسلح) و پلي استر و قيري كه با پليمرهاي مخصوص اصلاح شده است. عايق عبارتست از ساختاري مركب از دو لايه تيشو و پلي استر كه توسط قير اصلاح شده با پليمرهاي S.B.S و A.P.P اشباع و آغشته شده اند، اين محصول بدليل خاصيت الاستيكي و مقاومت در برابر نور و آب بعنوان پوشش دهنده سطوح خارجي ساختمانها يا عايق كاري سرويس هاي بهداشتي، تونل ها، استخرها و حوضچه هاي ذخيره آب كاربرد دارد.
معايب عايق قير و گوني:
1- پوسيدگي اين عايق به مرور زمان
2- پارگي بر اثر نشتهاي احتمالي ساختمان
3- عمر مفيد عايق به طور متوسط كمتر از 10 سال بوده و ترميم متناوب آن با مشكلات اجرايي زياد و هزينه هاي قابل توجه همراه است
4- آلودگي محيط زيست را به دنبال دارد
مزاياي عايقهاي رطوبتي پيش ساخته:
1- سبك بودن به مقدار حدود 4 كيلوگرم بر متر مربع
2- مقاوم در گرماي 120+ درجه و سرماي تا 5 – درجه
3- دچار پوسيدگي و شكنندگي نمي شوند
4- داراي قابليت انعطاف كامل مي باشند
5- بعلت دارا بودن لايه پلي استر در مقابل فشارهاي احتمالي از انبساط و انقباض ساختمان مقاوم مي باشد
6- عايق با روكش آلومينيوم حدود 85% از نور و حرارت را منعكس مي كند
نگهداري
رولهاي عايق بايد در هواي خشك و در انبار سقف با حداقل دماي +5 درجه و حداكثر 35 درجه سانتيگراد نگهداري شوند مدت نگهداري عايق رطوبتي از تاريخ توليد تا نصب نبايد بيشتر از شش ماه باشد. توليد كننده ميتواند بر حسب نوع محصول زمان ذخيرهسازي را به نحوي كه كمتر از سه ماه و بيشتر از 12 ماه نبايد به طور اختصاصي روي اتيكت خود اعلام نمايد .
رولها بايد روي يكي از قاعدههاي خود نگهداري شود و هيچگاه دو رول روي هم قرار نگيرد و طوري كنار هم قرار دهيد كه جريان هوا بتواند از بين آنها عبور كند و براي آزمايشگر امكان نمونه برداري از هر بخش انبار وجود داشته باشد.
تاريخچه و بازار توليد در گذشته
سالها پيش متفكري كه جلوتر از زمان خود مي انديشيد صنعت عايق را در سالهاي 1350 وارد ايران كرد در آن دوران بازار گسترده اي براي عايقهاي رطوبتي و حرارتي وجود نداشت با اين حال شركت پشم شيشه ايران را براي توليد محصولات مذكور تجهيز نمود و بتدريج براي بازار آن زمان توليد نياز كرد به نحوي كه در رقابت بين ايزو گام (عايق رطوبتي) و آسفالت جايگاه عايق رطوبتي( ايزوگام) را هر روز باز تر نمود به نحوي كه همگان بر اين باور شدند كه ايزوگام نام اصلي كالاست و نه نام تجاري آن ، و هنوز هم بسياري از مصرف كنندگان ، عايق رطوبتي را فقط با نام ايزو گام مي شناسند
سالهاي بعد از1357 باني اين صنعت در فشار از هم پاشيدگي افكار عمومي نسبت به آموزه هاي قبليشان قرار گرفت تا اينكه كاسه صبر او لبريز شد و كارخانه را به كاركنان آن زمان وا گذار و ترك ديار كرد و در اين ايام هيچ تحولي در توليدات كارخانه بوجود نيامد كما اينكه آنچه را هم كه داشتند به تدريج از دست دادند با پيدايش بازار جديد براي عايق كه همزمان با رشد صنعت ساختمان بود كارخانجات ديگري نيز به توليدكنندگان ايزوگام اضافه شدند ولي چون ميدانستند مصرف كنندگان بدنبال ايزوگام هستند نام كارخانه خود را با واژه هاي “گام” و يا “ايزوگام” مزين كردند و بالاخره حجم بازار عايق در سالهاي 1374 و 1375 به اوج خود رسيد بازار سياه عايق بدليل برتري نياز نسبت به حجم توليد بوجود آمد
. در دوران بازار سياه عايق رطوبتي به منظور جلوگيري از تضييع حقوق مصرف كنندگان ، موسسه ملـــي استانداردها در جهت اجــــباري كردن توليــــد عايق رطوبتي استاندارد گام برداشت و در صدور پروانه هاي استاندارد براي كالاهاي غير استاندارد ضربه ديگري به پيكره بيجان اين صنعت وارد نمود. تا اينكه موج دوم اجراي استاندارد فراگير شد و از بين 70 كارخانه كه توانسته بودند پروانه استاندارد بگيرند فقط حدود 30 كارخانه باقي ماندند و
تحقیق درباره عایق کاری رطوبتی ساختمان
پسورد فایل: www.bazaarfile.ir
