تحقیق درباره لايه های روسازی
روسازيها معمولاً از چندين لايه تشكيل مي‌شوند. تعداد، ضخامت و جنس اين لايه‌ها تابعي از مقاومت خاك بستر روسازي، خصوصيات آمد و شد وسائل نقليه، شرايط جوي منطقه، مصالح موجود در محل و شرايط اقتصادي است. روسازي راههاي با آمد و شد زياد و فرودگاهها معمولاً از سه لايه متمايز رويه، اساس و زير اساس كه بر روي لايه متراكم شده بستر روسازي قرار مي‌گيرند تشكيل مي‌شود.
لايه متراكم شده خاك بستر
لايه متراكمي شده خاك بستر روسازي، لايه‌اي است از خاك زمين طبيعي كه از مواد آلي و مواد مضره پاك شده و كوبيده شده باشد. در خاكريزها اين لايه آخرين لايه خاكي است كه ريخته شده و كوبيده مي‌شود.
در برش‌ها، اين لايه، لايه كوبيده شده و آماده شده خاك زمين طبيعي است.
لايه زير اساس
لايه زير اساس لايه‌اي است از مصالح نسبتاً مرغوب كه بين لايه اساس و خاك بستر روسازي قرار مي‌گيرد. لايه زير اساس در راههايي كه آمد و شد وسائل نقليه در آنها زياد بوده و يا مقاومت خاك بستر روسازي كم است بكار مي‌رود. لايه زير اساس معمولاً از مصالح سنگ شكسته و يا شن و ماسه ساخته مي‌شود.
لايه اساس
لايه اساس لايه‌اي است از مصالح مرغوب كه بين لايه‌هاي رويه و زير اساس يا بين لايه رويه و خاك بستر روسازي قرار مي‌گيرد. لايه اساس از مصالح مرغوب نظير سنگ شكسته، شن و ماسه شكسته، مصالح تثبيت شده با قير، آهك و سيمان ساخته مي‌شود. لايه اساس در راههائي كه آمد و شد وسائل نقليه در آنها زياد بوده و يا مقاومت خاك بستر روسازي كم است از بتن آسفالتي كم قير (اساس قيري) ساخته مي‌شود.
لايه رويه
لايه رويه لايه‌اي است از جنس خيلي مرغوب و با مقاومت نسبتاً زياد كه بالاترين لايه روسازي است و مستقيماً در تماس با چرخهاي وسائل نقليه قرار دارد. لايه رويه در راههاي با آمد و شد زياد از مصالح مرغوب نظير بتن آسفالتي يا بتن سيماني ساخته مي‌شود. در راههاي با آمد و شد متوسط گاهي از رويه‌هاي آسفالت مخلوط در محل و يا رويه‌هاي آسفالت سطحي استفاده مي‌شود. راههاي با آمد و شد كم نظير راههاي روستائي و راههاي فرعي ممكن است از رويه‌هاي شني كه عمر چنداني ندارند ساخته شوند.
رويه‌هاي آسفالتي با ضخامت بيش از حدود 5 سانتي متر معمولاً در دو لايه ساخته مي‌شوند. لايه زيرين كه به لايه آستر موسوم است درصد قير كمتري از لايه روئي كه لايه رويه (توپكا) ناميده مي‌شود دارد. بين لايه‌هاي آستر و رويه بتن آسفالتي از يك لايه اندود قيري كه به اندود سطحي موسوم است استفاده مي‌شود. هدف از بكار بردن اندود سطحي ايجاد چسبندگي و پيوستگي بين دو لايه آسفالتي است. بين لايه‌هاي رويه آسفالتي و اساس غير آسفالتي (شن و ماسه‌اي و يا سنگ شكسته) از يك لايه اندود قيري كه به اندود نفوذي موسوم است استفاده مي‌شود. هدف از بكار بردن اندود نفوذي ايجاد چسبندگي و پيوستگي بين لايه آسفالتي با يك لايه غير آسفالتي است. مزيت ديگر استفاده از اندود نفوذي غير قابل نفوذ كردن اساس غير آسفالتي در برابر آب است.
تحقیق درباره لايه های روسازی
انواع روسازيها
روسازيها داراي انواع مختلف هستند كه از نقطه نظر نحوه گسترش تنش در آنها و نحوه تحمل بارهاي وارد آنها را مي‌توان به دو دسته كلي روسازيهاي انعطاف پذير كه شامل انواع روسازيهاي سخت تقسيم كرد. روسازيهاي انعطاف پذير كه شامل انواع روسازيهاي آسفالتي و شني مي‌باشند، روسازيهائي هستند كه در آنها از لايه‌هاي باسختي (ضريب ارتجاعي) كم استفاده مي‌شود. اين نوع روسازيها بارهاي خارجي را بدون گسترش زياد و در يك سطح نسبتاً كوچك به خاك بستر روسازي منتقل مي‌كنند. در مورد روسازيهاي قابل انعطاف، خاك بستر نقش فوق العاده مهمي را در طرح روسازي بازي مي‌كند و از اين نظر بررسي و مطالعه خاك بستر روسازي بايد با دقت بيشتري انجام شود.
روسازيهاي سخت كه شامل روسازيهاي بتني هستند، روسازيهائي مي‌باشند كه در آنها از يك يا چند لايه با سختي زياد استفاده مي‌شود. اين نوع روسازيها بارهاي خارجي را بدون تغيير شكل زياد صفحه بتني در يك سطح نسبتاً وسيع به خاك بستر روسازي منتقل مي‌نمايند.
با توجه به مطالب بالا و به منظور تحليل تنش‌ها و تغيير شكل‌هاي نسبي در روسازيهاي انعطاف پذير، در طرح و محاسبه اين نوع روسازيها بصورت يك سيستم چند لايه‌اي نيمه بينهايت در نظر گرفته شده و مورد بررسي قرار مي‌گيرند. در حالي كه روسازيهاي سخت بر اساس فرضيات مربوط به خمش صفحات واقع بر روي پي‌هاي ارتجاعي مورد بررسي قرار گرفته و تنش‌ها و تغيير شكل‌هاي نسبي در آنها تعيين مي‌شود.
در ايران به دليل آن كه قير بمقدار فراوان موجود بوده و سيمان بمقدار زياد توليد نمي‌شود براي روسازي راهها از مصالح قيري استفاده مي‌شود. در حال حاضر متجاوز از 000/15 كيلومتر از راههاي ايران داراي رويه آسفالتي بوده و متجاوز از 000/36 كيلومتر از راههاي غير آسفالتي (شني و خاكي) هستند.
يكي از مهمترين عواملي كه در طرح روسازيها بخصوص روسازيهاي انعطاف پذير تأثير دارد و بايد دقيقاً مورد بررسي و مطالعه قرار گيرد خصوصيات و مشخصات خاك بستر روسازي است و اين امر از آن جهت اهميت دارد كه در حقيقت اين خاك بستر روسازي است كه نهايتاً بايد تحمل كليه بارهاي وارد بر روسازي را بنمايد. خاك بستر روسازي بايد از لحاظ مقاومت و قابليت تراكم مورد بررسي قرار گيرد تا رفتار و عملكرد روسازي در كوتاه مدت و دراز مدت مشخص شود.
مقاومت و قابليت تراكم خاك خود بستگي به ساير مشخصات اصلي خاك از قبيل : جنس، ميزان رطوبت، دانه بندي، خاصيت خميري، وزن مخصوص و غيره دارد كه اين مشخصات بايد ابتدا مورد مطالعه قرار گيرند تا تأثير آنها بر روي مشخصات خاك مشخص شود. همواره قبل از اقدام به طرح روسازي بايد از خاك بستر معمولاً نبايد محدود به آزمايشگاهي قرار گيرند. مطالعه و بررسي خاك بستر معمولاً نبايد محدود به آزمايشگاه بلكه اين بررسي‌ها در محل نيز بايد انجام شود. هرگاه پس از انجام اين مطالعات معلوم شد كه اطلاعات كافي در مورد خاك بستر مورد
تحقیق درباره لايه های روسازی
پسورد فایل: www.bazaarfile.ir
