درمان درد های ناشی از آسيب های نخاعی

درمان درد های ناشی از آسيب های نخاعی

درد ناشي از آسيبهاي نخاعي (SCI) يكي از مشكلاتي است كه هيچ درمان مشخصي و واحدي در طولاني مدت روي آن كارساز نمي باشد. اين درد بطور گسترده اي به انواع دردهاي حسي (عضلاني اسكلتي و احشايي) و لرزوپاتيك (بالاي سطح، هم سطح و زيرسطح) تقسيم يم شود. مكانيزم هاي مختلفي براي هر يك از اين انواع مطرح مي باشد. احتمال اينكه بتوان با بررسي هاي موشكافانه اين مكانيزم ها به راه حل هاي درماني بهتري دست يافت وجود دارد. درمان هاي متعدد دارويي و غيردارويي در اين رابطه اعمال شده اند ليكن فقط تعداد اندكي از آنها در بررسي هاي كنترلة اتفاقي قرار داشته اند. در اين مقاله به بررسي درمان درد ناشي از اكلپ هاي نخاع مي پردازيم.
درمان هاي دارويي
مطالعات كنترلة تلفاتي (RCT) امروزه به عنوان استاندارد طلايي مطالعات باليني و روش هاي كنترل درد شناخته مي شوند. از 8 مطالعة كنترله اتفاقي لوسوكور در رابطه با درمان درد پس از آسيب هاي نخاعي، چهار مورد منفي بوده اند. تعداد كم نمونه هاي هر مطالعه (7 تا 21) احتمال بروز اشتباه نوع II (آزمايش به اندازه اي نيست كه يك تاثير مثبت واقعي را كشف كند) در آنها را قوت مي بخشد. بهمين دليل در حال حاضر بهترين منابع موجود گزارشهاي مروري و مطالعات غيركنترله مي باشند.
ضدافسردگي ها
مطالعات بيشماري تاثير مثبت داروهاي ضدافسردگي را در شرايط درد مزمن لوزوپاتيك محيطي نشان داده اند. در تنها مطالعة كنترله اثر دارويي ضدافسردگي بر درد ناشي از آسيب هاي نخاعي Daridoff و همكارانش كشف كردند ترازودون، يك مهاركنندة برداشت دوبارة ئروتونين در غشاء پيش سيناپسي، هيچ ترجيحي بر دارونما در درمان لرزش قشر و احساس سوزن سوزن شدن نداشته است.

درمان درد های ناشی از آسيب های نخاعی

عوارض ترازومون عبارت بوده اند از گيجي، دهان خشك، سرگيجه، افزايش اسپاتيسيتي، و احتباس ادرار. Heilporn در مطالعه اي غير كنترله به اين ياخته دست پيدا كرد كه 8 نفر از 11 نفر مبتلا به درد ناشي از آسيب هاي نخاعي كه دردهاي بيشتر داشتند به خوبي به درمان روزانة مليتراسن (150 ميلي گرم خوراكي) و فلوپنتيكسول (3 ميلي گرم خوراكي) پاسخ دادند. و همكارانش نيز نشان دادند كه 25 نفر از 33 نفر بيمار مبتلا به درد آسيب هاي نخاعي كه انواع مختلفي از درد را تجربه مي كرده اند به تسكين رضايت دهنده اي با رژيم دارويي آمي تريپتلين و كلونازپام بهمراه يكي از روش هاي استفاده از داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي هيدروكسي تريپتوفان بهمراه TENS و يا تحريك نخاع دست يافته اند. دو گزارش موردي نير تاثير مخلوط داروهاي ضدافسردگي و ضد تشنج را روي دردهاي نوروپاتيك ناشي از آسيب هاي نخاعي نشان داده اند.
ضدتشنج ها
داروهاي ضد تشنج از سال 1960 در درمان درد استافده شده و در مواردي مثل نوراثري تري ژمينال، نوروپاتي ديابتي، و پروفيلاكسي ميگرن كاربرد دارند. در تنها مطالعة كنترله اي كه روي موضوع درد ناشي از صدمات نخاعي انجام گرفته است، Drewes و همكارانش به تاثير مثبت غير ارزش مندي در رابطه با كنترل درد و امرويت دست پيدا كرده اند. اين تاثير باعث ارتقاء امتيازبندي بيمار در پرسش نامة درد مك گيل شده است. GibsonWhite نيز كاهش درد توسط كاربامازين را در دو بيمار با پاراپلژي كامل در اثر تروما گزارش كرده اند.

درمان درد های ناشی از آسيب های نخاعی
Zachariah و همكارانش نيز آثار بهبود دهندة والروات در دو بيمار از سه بيمار خود را در رابطه با اسپاسم عضلاني و درد گزارش كرده اند. در يك مورد درد ناشي از صدمات نخاعي آثار مفيد گابانپتين روي درد يكطرفة اپيزوريك نشان داده شده است.
مسدود كننده هاي كانال هاي سديم
به نظر مي رسد داروهاي بي حس كنندة موضعي و داروهاي ضد تشنج با بلوك كردن كانالهاي سديمي وابسته به ولتاژ، تخليه هاي نابجاي فيبرهاي آوران محيطي آسيب ديده را كاهش مي دهند. با اين حال مكانيزم دقيق كه ليدوكائين توسط آن درد مركزي را كاهش مي دهد شناخته شده است. ليدوكائين از راه خوراكي تاثيري نداشته و آنالوگ خوراكي آن يعني مگزيلتين معمولاً به خوبي تحمل نمي شود چون آثار غيرانتخابي آن در بلوك كانال سديم باعث بروز عوارضي مانند اسهال خواهد شد. براي اين منظور مسدود كننده هاي اختصاصي تر كانال سديم در حال ساخت هستند.
سه مطالعة كنترله اتفاقي در رابطه با ليدوكائين و يا مگزيليتين منتشر شده اند. در يك مطالعة ضربدري دوسويه كور Attal و همكارانش روي تاثير ليدوكائين داخل وريدي بر اجزاء مختلف درد لوزوپاتيك در 16 بيمار مبتلا به درد مزمن پس از سكته (6=n) يا درد ناشي از صدمات نخاعي (10=n) مطالعه كرده اند. ليدوكائين باعث كاهش درد خودبخودي در

درمان درد های ناشی از آسيب های نخاعی

پسورد فایل: www.bazaarfile.ir